PlayerUnknown's Battlegrounds-recensie: een spannende multiplayer-shooter

Ondanks zijn onelegante naam, PlayerUnknown's Battlegrounds was een bepalend spel van 2017. Het werd in maart gelanceerd op Steam Early Access en bereikte snel de top van Steam's bestsellerlijsten en is daar vrijwel gebleven. Sinds december vorig jaar bediende het 30 miljoen spelers over de hele wereld en bereikte het een record drie miljoen gelijktijdige spelers in dezelfde maand - meer dan tweemaal het vorige record van Valve's Dota 2.

Ook, Slagvelden slaagde erin al deze prestaties te leveren zonder technisch af te werken. Zelfs nu, in zijn 1.0-release, blijft het een onhandig, buggy en niet bijzonder aantrekkelijk wezen. Dus wat zit er precies achter Slagvelden'Onmiskenbaar enorme aantrekkingskracht, en is het echt goed?

LEES VOLGENDE: De beste pc-games die je kunt spelen in 2018

Het antwoord op de tweede vraag is ja, hoewel het zeker niet zo goed is als het zou kunnen zijn. Het antwoord op de eerste vraag is ingewikkelder. Je zou kunnen zeggen dat het op het juiste moment op de juiste plaats is beland, hoewel het passender zou zijn om te zeggen dat het op het juiste moment het juiste idee had.

Battlegrounds brengt maximaal 100 spelers samen op dezelfde server en verpakt ze in een militair transportvliegtuig. Het vliegtuig vliegt over een eiland terwijl de spelers naar keuze uit de romp springen. Nadat ze op de grond zijn geparachuteerd, moeten de spelers nabijgelegen gebouwen speuren naar wapens, kogelvrije vesten en andere uitrusting, voordat je het uitvecht in een gigantische deathmatch tot slechts één enkele overlevende, duo of squadron stoffelijk overschot.

Slagvelden wordt vaak vergeleken met de Japanse cultfilm Battle Royale, maar de echte afstamming van de game ligt in survivalgames, met name de multiplayer ArmA II mod DayZ. In DayZ, moesten spelers een onbeperkte tijd overleven in een vervallen Oost-Europees landschap, voorraden opruimen terwijl ze AI-zombies en spelersbandieten ontweken.

Slagvelden offert veel van DayZ'S nuance voor een geliktere en meer toegankelijke ervaring, waarbij een groot deel van DayZ’S secundaire mechanica. U hoeft zich geen zorgen te maken over het vinden van voedsel of onderdak Slagvelden, terwijl verwondingen eenvoudig te behandelen zijn, mits u verband of een medpack heeft. Je hoeft je ook geen zorgen te maken of een andere speler die je spot vriendelijk of vijandig is, want je weet dat iedereen tegen je is.

In plaats daarvan is de meest urgente zorg in Slagvelden het is tijd. Nadat de spelers naar (relatieve) veiligheid zijn geparachuteerd, omcirkelt een cirkelvormig krachtveld het eiland. Dit veld krimpt geleidelijk na een reeks afnemende intervallen, beginnend bij vijf minuten, dan drie minuten enzovoort. Als je buiten het veld wordt betrapt, verlies je gezondheid en ga je uiteindelijk dood.

Bijgevolg worden de spelers geleidelijk samengeperst in een steeds strakker wordende strop, wat het spel ongelooflijk gespannen maakt. Hoe langer je het overleeft, hoe groter de kans dat je andere spelers tegenkomt. Je wordt constant verscheurd tussen het bereiken van de volgende veilige zone voordat het krachtveld begint te krimpen, en de relatieve veiligheid achterwege laten van welk gebouw dan ook dat je opruimt en jezelf blootstellen aan potentieel sluipschutter vuur. Vecht in Slagvelden is een halverwege huis tussen arcade en realisme. Vaak komt het neer op langeafstandsgeweeruitwisselingen, maar gevechten van dichtbij in gebouwen komen ook relatief vaak voor, meestal met barrages van granaten en sprays van submachinegeweervuur.

Misschien SlagveldenDe belangrijkste innovatie is echter dat het een grootschalige en zeer dynamische multiplayer-ervaring in een relatief minuscuul tijdsbestek perst. De meeste spellen van deze omvang zouden tientallen uren van uw tijd vergen, maar een ronde Slagvelden duurt niet langer dan 25 minuten, en dat veronderstelt dat je het tot het einde overleeft. Het is een ideale game voor een snelle avond- of lunchwedstrijd en biedt je een hele mechanische boog - het concept introduceren, evolueren en afronden - in minder dan een half uur.

LEES VOLGENDE:Beste gaming-monitoren

Met 100 spelers en slechts één winnaar, Slagvelden kan ontmoedigend zijn, maar het werkt hard om de ervaring fris te houden. Veel van de elementen zijn willekeurig, vanuit het traject van het inleidende vlak en de locaties van die concentrische, krimpende veilige zones tot de plaatsing van wapens en uitrusting binnenin gebouwen. De game kent ook punten toe voor het doden van andere spelers en hoe lang je overleeft, die kunnen worden besteed aan kratten met willekeurige cosmetische items.

Ten slotte zijn er verschillende manieren om te spelen, zoals een exclusieve first-person-modus die de spanning verhoogt door je gezichtsveld te verkleinen. Je kunt ook coöperatief spelen in ‘squadrons’ van twee, drie of vier, wat zorgt voor een heel andere ervaring. Omdat spelers samengeklonterd zijn, zijn coöperatieve vuurgevechten meestal veel spectaculairder en intenser dan in solo-modus, en het is ook meer tactisch, waardoor spelers kunnen samenwerken om vijandelijke posities te flankeren en omsingelen.

Met de volledige release hebben de ontwikkelaars verschillende toevoegingen gedaan, waaronder een tweede kaart - het woestijnlandschap van Miramar - samen met een heleboel nieuwe wapens, items en enkele van de bovengenoemde modi. Het verschilt echter niet radicaal van de Early Access-game en er zijn tal van gebieden die gemakkelijk kunnen worden verbeterd.

Ondanks zijn fenomenale succes, Slagvelden ziet er nog steeds uit als een goedkope knock-off van een beter spel. Het is visueel bekwaam maar totaal ongeïnspireerd, de omgevingen zijn somber, de personagemodellen en animaties zijn eenvoudig en het ontbreekt aan de verbeeldingskracht van Battle Royale, De Hongerspelen of De rennende man. Bovendien, hoewel gevechten voorbij komen, is het nog steeds relatief eenvoudig, terwijl de presentatie van de menu's en de serverlobby duidelijk lo-fi is.

De netcode kan ook onpraktisch zijn. Voor een relatief steriel ogend spel kunnen laadtijden verbazingwekkend lang zijn, terwijl we laggy-servers meer dan eens tegenkwamen. Vanwege het enorme spelersbestand van de game, Slagvelden heeft geen tekort aan spelers die de ervaring willen bederven, met schijnbaar oneindige gezondheidsbalken, of een griezelig vermogen om je hoofd vast te houden met hun scopes.

PlayerUnknown's Battlegrounds-recensie: oordeel

Als Slagvelden’S suprematie is om door te gaan, deze problemen moeten snel worden opgelost. Er zijn al meer stijlvolle pretendenten op de troon, zoals Epic Games ' Fortnite, en nog veel meer spellen zullen proberen om een ​​sappige hap te nemen Slagvelden' taart. Ondanks zijn gebreken is Battlegrounds echter een buitengewoon spannende multiplayer-shooter; een virtuele verstoppertje waar zelfs 15 minuten in een huis zitten vol spanning staat.