Dapper tweede: eindlaagbeoordeling

Het is goed om te weten dat sommige dingen nooit veranderen. Als Square Enix niet al een meester was in het samenvoegen van vier willekeurige woorden om briljante spelnamen te creëren zoals Bravely Default: Flying Fairy, maak je dan klaar voor het vervolg, Bravely Second: End Layer. Ja, dat is ook voor ons allemaal niet logisch, maar het zou buitengewoon kortzichtig zijn om Bravely Second alleen op zijn naam te schrappen. deze spirituele opvolger van Square Enix's Final Fantasy spin-off, The 4 Heroes of Light, is weer een krachttoer van JRPG schittering.

Terwijl andere sequels er vaak naar streven om een ​​ander pad te vinden dan hun directe voorganger, is Bravely Second sterk van hetzelfde afgesneden doek als Bravely Default, zo erg zelfs dat het moeilijk zal zijn om echt te zien wat er is veranderd sinds de eerste game aan het einde van 2013. Alle locaties zijn hetzelfde, het vechtsysteem is bijna identiek en zelfs de helft van de hoofdcast keert terug voor een ander optreden. In mijn boek kan dit echter alleen maar een goede zaak zijn, aangezien Bravely Default al een van de beste voorbeelden van zijn genre was, en hoe meer tijd ik in de wereld van Luxendarc doorbreng, hoe beter.

^ De wereld van Luxendarc blijft ongewijzigd sinds het einde van Bravely Default, maar het is nog steeds geweldig om terug te zijn

Nieuwkomers in de serie moeten hier echter niet stoppen met lezen, want een korte samenvatting van het verhaal aan het begin van de game zal je meteen op de hoogte brengen van de hoofdplot. Dit zal natuurlijk onvermijdelijk alle laatste verrassingen verpesten voor degenen die Bravely Default nog niet hebben voltooid, maar het biedt in ieder geval een gemakkelijk toegangspunt voor degenen die de 60 oneven uren die nodig zijn om de eerste af te maken niet konden missen spel.

Onnodig te zeggen dat Bravely Second een even gigantische onderneming is voor een handheld JRPG, maar de kleine tweaks Square Enix en Silicon Studio hebben ervoor gezorgd dat het spel aantoonbaar een veel beter startpunt is dan terug te gaan naar Bravely Standaard. Het Brave / Default-vechtsysteem is bijvoorbeeld nog steeds de belangrijkste focus van het spel, waardoor spelers om beurten op te slaan om later te gebruiken door 'Defaulting' te maken, of ze allemaal tegelijk te nemen door te zijn 'Brave'. Vijanden spelen ook volgens deze regels, waardoor elke ontmoeting net zo goed een strijd is van gevatte strategie als het leren van de individuele gewoonten en patronen van elke vijand.

^ Moet je snel een aantal vijanden uit de weg ruimen? Selecteer vier keer Brave en je kunt vier acties in één beurt uitvoeren, maar dit maakt je ook kwetsbaar totdat je BP-punten weer naar nul terugkeren

In Bravely Second is het proces nog verder verfijnd, omdat je nu op L kunt tikken bij het selecteren van een vijand of aanval om het geven van meerdere commando's veel gemakkelijker te maken. Als een genezingsspreuk bijvoorbeeld niet genoeg is om de gezondheidsbalk van je personage aanzienlijk te verbeteren, dan kan dat druk op L om automatisch twee spreuken in te slaan zonder ze een voor een uit te voeren zoals je zou hebben gedaan in Bravely Standaard. Dit leidde onvermijdelijk tot veel onnodig druk werk in de eerste game en het vertraagde het tempo van de strijd met saaie menunavigatie. Bravely Second laat je daarentegen terugkomen op belangrijkere dingen door de ervaring te stroomlijnen en alles netter te maken.

Het nivelleren van je feest- en werkvaardigheden is ook veel eenvoudiger, omdat je je ervaring en beloningen voor gevechtspunten kunt stapelen en vermenigvuldigen als het je lukt om elk monster in één beurt te verslaan. Zelfs als je alleen de eerste vermenigvuldiger van x1,5 haalt (ik ben erin geslaagd om tot x2,2 te komen), helpt het nog steeds om de rand van level-grinding te halen wanneer je worstelt met een belangrijk baasgevecht of op het punt staat om betreed een grot boven je ervaringsniveau, waarvan de laatste nu allemaal worden geleverd met een handig aanbevolen niveau-bereik op de kaart om je een beter idee te geven van het soort monsters dat op je wacht.

Het is vooral handig als je bedenkt uit hoeveel verschillende klassen en banen je moet kiezen. Bravely Default had al een ruime keuze uit 24 klassen, maar Bravely Second breidt dit uit tot 30, dus er is zeker geen tekort aan nieuwe vaardigheden om te leren. De overgrote meerderheid van hen is ook allemaal nieuw voor Bravely Second, hoewel er niet veel voor nodig is om te zien dat sommige van de nieuwe monikers gewoon nieuwe wendingen zijn op oude favorieten. Tovenaar en bisschop zijn bijvoorbeeld in wezen gelijkwaardige vervangers van de klassieke Black and White Mage-klassen, maar zijn nog tal van meer unieke soorten banen om kennis mee te maken, zoals Catmancer, Charioteer en het maken van dodelijke toetjes Patissier.

Net als bij Bravely Default, moet je echter personages verslaan die deze klassen al bezitten voordat je hun vaardigheden voor jezelf kunt claimen. Dit kan vaak een nogal slopende overgangsrite zijn als je oog in oog komt te staan ​​met de volle kracht van elk baantype, maar er is niets meer bevredigend dan elke 'asterisk'-houder te verslaan in een zwaarbevochten strijd.

^ Nu kunt u in één oogopslag de beschikbare vaardigheden van elke baan zien, zodat u gemakkelijker kunt zien of het de moeite waard is om in te investeren

Alsof dat nog niet genoeg was, zijn er ook een paar terugkerende klassen van Bravely Default, zoals Red Mage, Summoner, Swordmaster en iets meer linksveldkeuzes zoals Merchant. Deze sidequests zijn echter niet zo eenvoudig als de belangrijkste reeks banengevechten, omdat je in elk klein verhaal moet kiezen tussen twee strijdende banen. De game kleedt ze aan met een nogal zwak soort moreel keuzekader, waarbij je vaak een lange reeks tussenfilmpjes krijgt die de kant van het debat van elk personage laten zien als evenals een extra kerker om doorheen te zoeken voordat je aan de ene of de andere kant naar beneden mag komen, maar geen van beide keuzes heeft echt enige betekenisvolle invloed op het hoofdverhaal. Uiteindelijk komt het simpelweg neer op voor welke klasse je wilt vechten en welke je graag weggooit, wat jammer is gezien het potentieel van het framing-apparaat.

Toch is het enorme aantal soorten banen zeer welkom, vooral wanneer elk personage kan putten uit een tweede reeks vaardigheden die ze hebben geleerd van andere banen die ze in het verleden hebben gehad. Sterker nog, u kunt nu precies zien welk type aanvallen en passieve ondersteuningseffecten u van elke taak zult leren, waardoor het gemakkelijker wordt om te beslissen of het de moeite waard is om in een bepaalde klas te investeren of niet. Hoe dan ook, het is misschien wel een van de meest open en flexibele vacaturesystemen die ik in een JRPG heb gezien, want het betekent dat er absoluut niets verloren gaat.

^ Tiz (uiterst links) en Edea (uiterst rechts) keren terug voor Bravely Second, maar nieuwkomers Magnolia en Yew (midden links en midden rechts) ronden de hoofdcast af

Zelfs de tijd die u buiten uw 3DS doorbrengt, wordt goed gebruikt, aangezien u uw game in de slaapstand laat staan, u niet alleen 'slaappunten' kunt verzamelen om de titel te activeren, maar uiteindelijk eerder wegwerpbare 'Bravely Second'-vaardigheid die de tijd in de strijd stopt, maar het is ook van vitaal belang voor de minigame van het spel om steden te bouwen, die terugkeert van Bravely Standaard.

Deze keer reconstrueer je de geboorteplaats van nieuwkomer Magnolia, wiens maanbasis werd verwoest door een sinistere schepselsras dat bekend staat als de Ba'al, maar het werkt in wezen op precies dezelfde manier als in het eerste spel. Zet dorpelingen aan het werk aan bepaalde faciliteiten en je ontgrendelt geleidelijk nieuwe effecten voor je speciale aanvallen en nieuwe items die je kunt kopen van de rondtrekkende avonturiers die je verspreid over de kaart vindt. Sterker nog, de game gebruikt de Streetpass-functie van de 3DS om nieuwe rekruten aan je dorp toe te voegen, zodat je er snel doorheen kunt grotere, meer tijdrovende taken met gemak - die u nodig zult hebben als u ooit de taken van 99 uur met enige mate van urgentie. Het is verreweg een van de beste toepassingen van de hardwarefuncties van de 3DS tot nu toe, en het stelt Bravely Second in staat om een ​​veel meer sociaal ingestelde en naar buiten gerichte game te worden dan de meeste van zijn rivalen.

^ Als je het spel een paar seconden inactief laat, trekt de camera zich terug om de hele omgeving in al zijn stereoscopische glorie te onthullen

Het grootste gebruik van de hardware voor thuisgebruik moet echter de uitstekende stereoscopische 3D zijn. Het spelen van dit spel in 2D doet het spel gewoon geen recht, want de prachtige, gelaagde omgevingen zien er absoluut fantastisch uit als je de 3D tot maximaal hebt aangezwengeld. De enige milde teleurstelling die ik heb met Bravely Second is dat de soundtrack gewoon niet zo goed is als die van zijn voorganger, ondanks de zware recycling van nummers in belangrijke steden en kerkers. De Engelse dub voldoet in ieder geval aan dezelfde hoge standaard als het origineel, hoewel de keuze om over te schakelen naar de originele Japanse voice-over een andere geweldige en welkome toevoeging is.

Bravely Second is misschien niet een groot verschil met zijn geprezen voorganger, maar de kleine veranderingen die het aanbrengt, helpen het zeker om in het algemeen een beter spel te worden. Het is niet alleen toegankelijker voor nieuwkomers, maar de enorme hoeveelheid keuze die beschikbaar is, geeft terugkerende spelers genoeg om mee te doen. Het lijkt misschien een beetje ouderwets na de exploits van games zoals Xenoblade Chronicles 3D, maar als je daar doorheen bent geflitst en op zoek bent naar je volgende grote 3DS-avontuur, dan zal Bravely Second zeker niet teleurstellen. Als u niet zeker weet of het iets voor u is, dan kunt u ook de gratis, lange demo van 12 uur uitproberen, die dan geeft je korting als je de volledige game komt kopen en laat je je personages en statistieken meenemen u. Wat is er niet leuk aan? Het is een beste koop.