Dark Souls 2 recensie

Volledige openbaarmaking: we hebben Dark Souls 2 niet afgemaakt voordat we deze recensie schreven. In tegenstelling tot de vorige game van FromSoftware, die gestaag uitgroeide tot een cultklassieker met een schat aan informatie die online beschikbaar is om les te geven je zijn vele pijnlijke lessen, we gingen blindelings binnen met een van de meest brutaal uitdagende actiespellen van de huidige generatie.

Spelers worden gedropt in Drangleic, een voorheen machtig en welvarend land dat nu een afbrokkelende ruïne van zijn vroegere zelf is, volledig ongewapend en zonder begeleiding over waar ze heen moeten of hoe ze kunnen overleven. Neem een ​​verkeerde afslag in de eerste zestig seconden en je zult een horde goblins tegenkomen die korte metten maken van je prille karakter, resulterend in je dood (de eerste van vele) en een spottende "This is Dark Souls" prestatie.

Haal het door de opening 30 minuten en je komt uit in Majula, een mysterieus dorp dat voortdurend baadt in de oranje gloed van de ondergaande zon. Het fungeert als een knooppunt van waaruit je eropuit trekt en de rest van de game verkent, maar rechtstreeks vanuit het Vanaf het begin zijn er geen aanwijzingen welk pad het veiligst is en op welke je hopeloos onvoorbereid bent voor.

Als je niet met een bepaald personage praat, mis je cruciale items zoals de Estus-fles, een van de weinige manieren om het herstellen van uw kostbare gezondheid zonder terug te keren naar een vreugdevuurcontrolepunt - wat u kan genezen, maar ook herstelt die u eerder hebt gedood vijanden. Deze werden voorheen gebruikt om je personage een niveau hoger te brengen, maar fungeren nu als bakens voor snel reizen waarmee je snel tussen locaties kunt navigeren. Je moet terug naar Majula en met een specifiek personage praten als je een hoger niveau wilt bereiken, zodat de veilige haven snel een bekend gezicht wordt.

Zodra u de relatieve veiligheid van Majula verlaat, wordt elke stap een risico. Fans van de originele game waren bezorgd dat de ontwikkelaar het vervolg zou verzwakken om de aantrekkingskracht ervan te vergroten. Dat is absoluut niet het geval: FromSoftware heeft veel klachten van spelers aangepakt, waaronder het vereenvoudigen van het inventarisatiesysteem, maar verder behoudt Dark Souls 2 alle uitdagingen, evenals dezelfde mix van frustratie en voldoening als zijn voorganger.

Je kunt nu je personage op het scherm zien wanneer je in de inventaris bent, wat betekent dat je ook naderende vijanden kunt zien

Gevechten blijven grotendeels ongewijzigd ten opzichte van de eerste game; je personage kan lichte en zware aanvallen uitvoeren en vijandelijke bewegingen blokkeren of pareren om schade te voorkomen. Wapens met twee wapens zijn nu een haalbare tactiek, waardoor je je aanvalskracht kunt verdubbelen in plaats van een beschermend schild te dragen, hoewel spelers voor het eerst verstandig zijn om de kunst van het verdedigen te leren.

Alles wat je in Dark Souls 2 tegenkomt, kan je doden. De kenmerkende baasmonsters van de serie zijn terug, vaak vullen ze het scherm met hun grootte, voeren one-hit kill-aanvallen uit en hebben enorme levensbalken die vereisen veel geduld en vaardigheid om uit te putten, maar zelfs de zwakste monsters vormen een reële bedreiging omdat ze nu tekenen vertonen dat ze zich aanpassen aan jouw aanvallen. Waar ze voorheen vaste patronen uitvoerden waarop kon worden geanticipeerd en waarop gereageerd kon worden, is er een kans dat ze dat zullen doen Reageer met een snelle aanval die je overrompelt, een stuk gezondheid afscheert en je open laat voor anderen monsters. Kleinere vijanden vallen zelden alleen aan, en in packs vormen zelfs de zwakste wezens een ernstig gevaar.

Bazen vullen vaak het scherm, waardoor je personage met hun enorme omvang kleiner wordt

De dood is een onvermijdelijk onderdeel van Dark Souls, waarbij je terugkeert naar het laatst bezochte vreugdevuur en al je verzamelde zielen verwijdert (valuta waarmee je je wapens of attributen kunt upgraden). In het vervolg is het echter nog minder vergevingsgezind - nu is elke keer dat je sterft een deel van je levensbalk tijdelijk op. Je menselijkheid herstellen met een Human Effigy-item is de enige manier om het helemaal opnieuw te vullen, maar deze zijn zo zeldzaam dat je vaak op reis gaat met een ernstig uitgeputte gezondheidsmeter.

Je hebt ook te maken met meer dan computergestuurde vijanden. Invasie, waarbij een andere speler je spel betreedt met de enige bedoeling om jou te doden, kan nu op elk moment plaatsvinden, in tegenstelling tot de eerste game waar het alleen mogelijk was als je in een menselijke vorm was. De kans op een invasie neemt enorm af als je in een ondode staat bent, maar je moet nog steeds op je hoede zijn voor vijandige spelers.

Het is misschien ontzettend moeilijk, maar je hebt zelden het gevoel dat de game je uit weer een ander leven heeft bedrogen. Af en toe zou de sporadische vergrendeling op de camera een aanval van een andere vijand verdoezelen, waardoor je in een reeks slagen terechtkomt die een groot deel van de gezondheid, en we vielen een of twee keer van het podium toen we een aanvaller in een cirkel beschoten, maar voor het grootste deel heb je alleen jezelf de schuld voor elke opeenvolgend verlies.

Je gaat dood. Veel.

De ontwikkelaar heeft de kracht om de drop-rate van healing-items aan te passen, het aantal verdiende zielen per overwonnen ziel te vergroten en anderszins de problemen tijdens het vliegen, dus het is in dit vroege stadium onduidelijk of Dark Souls 2 zo zielvernietigend moeilijk zal blijven als zijn voorganger in lancering. Zelfs in zijn huidige staat is Dark Souls 2 enorm bevredigend. Je zult vrijwel zeker op een gegeven moment om hulp moeten vragen - ofwel van andere spelers die een Summon Stone gebruiken of een gids op de internet, maar als je volhoudt, is het een zeer lonend spel dat onderzoek aanmoedigt en zijn geheimen op een gestage manier onthult tempo.

Net als bij een bijzonder zware sessie in de sportschool, kijk je misschien niet uit naar het uur van de straf dat voor je ligt, maar wanneer je eindelijk voorbij bent de barrière die je voortgang tegenhield en een nieuw gebied bereikte, Dark Souls 2 creëert een gevoel van prestatie dat maar weinig andere games kunnen bij elkaar passen. De angstaanjagende moeilijkheidsgraad betekent dat het absoluut voor niemand geschikt is, maar als je überhaupt geïnteresseerd was in het originele spel, verbetert dit het op genoeg manieren om van het vervolg een must-play te maken.