Sony RX100 II recensie

Het is niet eenvoudig om een ​​slanke compactcamera te maken die uitblinkt bij weinig licht. Dit vereist meestal een grote sensor of een lens met een groot diafragma - idealiter beide - maar beide resulteren meestal in een omvangrijke camera. Er zijn uitzonderingen, zoals het verbluffen Fujifilm X100S, maar het ziet af van een zoomfunctie om zijn ontwerp zo ongeveer in zakformaat te bereiken.

Voor degenen die een zoomlens willen en die geen £ 1.000 te besteden hebben, is de Panasonic LX7 en Fujifilm X20 zijn betere opties. Hun sensoren zijn niet zo groot als die van de X100S, maar groter dan die in de meeste compactcamera's. Ze worden gecombineerd met lenzen met een groot diafragma om veel licht op te vangen, en hebben ook een bescheiden zoomfunctie. De X20 is een beetje omvangrijk met een diepte van 65 mm, terwijl de LX7 50 mm is - misschien een beetje knijpen voor jeans, maar slank genoeg voor ruimere zakken.

Het antwoord van Sony is het RX100-assortiment. Het wordt belangrijk om te weten naar welke versie u kijkt, want er zijn er in feite meerdere. Er is de DSC-RX100 (ongeveer £ 290), de DSC-RX100 II (nu ongeveer £ 400), de DSC-RX100 III (ongeveer £ 569) en de DSC-RX100 IV (£ 759) en ze zijn allemaal nog steeds beschikbaar.

De Sony RX100 II is slechts 39 mm dik, dus hij glijdt gemakkelijker in broekzakken dan de LX7 of X20. Dit is nog indrukwekkender als je bedenkt dat het 3-inch scherm gearticuleerd is, 90 graden omhoog en 45 graden omlaag kantelt. Het heeft ook een geïntegreerde lensdop die automatisch opent - veel handiger dan de verwijderbare lensdoppen van anderen.

De 20-megapixelsensor meet 13,2 x 8,8 mm. Dat is ongeveer twee keer het oppervlak van de sensoren van de LX7 en X20, en vier keer groter dan de standaard 1 / 2,3 inch sensoren die in compactcamera's worden gebruikt. De lens heeft een diafragma van f / 1.8, waardoor hij veel licht opvangt. Dit geldt echter alleen voor de groothoekzoomstand. Het diafragma sluit tot f / 4.9 aan de lange kant van het 28-100 mm zoombereik, wat niet zo opmerkelijk is.

Het minimale ontwerp ziet er geweldig uit, maar er is niet veel om vast te houden. Dit soort camera zou perfect moeten zijn voor feestjes met zijn slanke ontwerp en uitstekende beeldkwaliteit bij weinig licht, maar we zouden wel twee keer nadenken over het overhandigen aan aangeschoten vrienden en familieleden. Het voelde veiliger toen we het scherm naar boven hadden gekanteld, waardoor onze linkerduim een ​​geïmproviseerde greep kreeg in het scharniermechanisme achter het scherm.

BEDIENING

Er is niet veel ruimte voor fysieke bedieningselementen, maar Sony heeft een uitstekend bedieningssysteem bedacht dat het meeste uit de beperkte ruimte haalt. Er is een lensring die kan worden toegewezen aan een van de acht functies, of je kunt het aan de camera overlaten om te kiezen op de geselecteerde modus: zoom in automatische modus, diafragma in diafragmaprioriteitsmodus, scherpstelling als handmatige scherpstelling is geselecteerd, enzovoort Aan. Bij handmatige belichting regelt de ring het diafragma terwijl het achterwiel is toegewezen aan de sluitertijd.

Er is een Fn-knop die door verschillende andere functies bladert. Deze kunnen opnieuw worden toegewezen om er zo veel of zo weinig te leveren als u wilt. Het is een van de betere menu's met snelle toegang die we hebben gezien, en we hebben nooit het gevoel gehad dat de schaarste aan knoppen een probleem was. Het hoofdmenu is gebaseerd op Sony's spiegelreflexcamera's, met talloze opties verdeeld over 17 tabbladen. Het is de moeite waard om de menustartoptie te wijzigen in Vorige in plaats van Home, zodat u terug kunt springen naar de laatste pagina die u hebt gebruikt in plaats van elke keer vanaf het begin te beginnen. Het is ook de moeite waard om de Mode Dial Guide-functie uit te schakelen, die uitlegt waar de geselecteerde modus voor is, maar al snel een afleiding werd, die elke keer dat de modus werd aangepast, verscheen.

Onze enige klacht met betrekking tot de bedieningselementen is dat de grootte van het autofocusgebied groter zou kunnen zijn. Het autofocuspunt kan vrij in het frame worden geplaatst, maar de camera kon soms niet scherpstellen op onderwerpen. We vermoeden dat een optie om een ​​iets groter gebied te gebruiken om op te focussen het probleem zou oplossen; het was geen probleem als de camera ergens in het beeld scherp moest stellen.

Het opstarten is een beetje traag, het duurt 2,4 seconden om een ​​foto te maken. De daaropvolgende foto's waren echter redelijk snel, met 0,9 seconden van opname tot opname. Het blonk uit in continue modus, vertrok met 7,7 fps en vertraagde tot 2,4 fps na 11 frames. Raw-opname leverde enigszins grillige resultaten op, maar een gemiddelde van 3,7 fps voor 11 frames is een solide resultaat.

Wi-Fi is ingebouwd voor communicatie met Android- en iOS-apparaten. Er is ook NFC, waardoor de camera kan worden gekoppeld met compatibele Android-apparaten door ze simpelweg bij elkaar te houden. De bijbehorende apps zijn relatief licht in functies, met de mogelijkheid om op afstand foto's en video's te maken, maar niet veel controle over de instellingen. Overdrachten van afbeeldingen worden echter elegant afgehandeld, met de mogelijkheid om foto's te kiezen op de camera of het aangesloten apparaat.

Volgende pagina voor beeldkwaliteit en voorbeeldopnames ...Vervolg op pagina 2