Canon G7 X recensie

Sensor resolutie: 20 megapixels, Sensor maat: 1 in, Zoeker: Geen, LCD scherm: 3in (1.040.000 punten), Optische zoom (35 mm-equivalente brandpuntsafstanden): 4,2x (24-100 mm), 35 mm-equivalent diafragma: f / 4.9-7.6, Gewicht: 301 g, Afmeting (HxBxD): 64x107x40mm

De Sony RX100-serie is een enorm technisch succes geweest, dus het wordt tijd dat andere fabrikanten dit voorbeeld gaan volgen. De Canon G7 X kan worden genoemd in verwijzing naar de Canon G1 X maar alles, van de lens en sensor tot de lay-out, de grootte en het gewicht van de bediening, zorgde voor een directe concurrentie met de Sony RX100 IIIDit is een camera die gemakkelijk in jeanszakken glijdt, en de grote sensor en heldere lens kan massa's licht opvangen voor zo'n slanke camera. De sensor en lens zijn gelijk aan f / 4.9-7.6 op een full-frame camera, waarmee het op één lijn staat met Spiegelreflexcamera's en compacte systeemcamera's (CSC's) voor deze prijs - met een typische 3x zoomlens bevestigd op minst.

Met zoveel overeenkomsten met de Sony RX100 III, zijn het de verschillen die het meest interessant zijn voor potentiële kopers. De G7 X mist een zoeker, wat een belangrijke nieuwe functie was op het Mark III-model van Sony. We hebben hier gemengde gevoelens over. Een elektronische zoeker (EVF) is geweldig als het van hoge kwaliteit is, en dat is de Sony zeker, maar de kleine RX100 III voelde een beetje vreemd tegen het gezicht gedrukt. De Canon is momenteel ongeveer £ 140 goedkoper dan de Sony, en hoewel de EVF de hogere kosten voor sommige mensen rechtvaardigt, zullen anderen er de voorkeur aan geven hun centen te sparen. De 3-inch schermen van beide camera's kantelen naar boven, waardoor ze gemakkelijk op ellebooghoogte kunnen worden vastgehouden en de ellebogen aan de zijkanten kunnen worden vastgemaakt voor extra stabiliteit.

De Canon wordt geleverd met een grotere zoomlens. 24-100 mm in vergelijking met het 24-70 mm (equivalente) brandpuntsafstandbereik van Sony is een duidelijk voordeel voor hoofd-schouderportretten en verre onderwerpen. Beide camera's hebben een 20-megapixelsensor - hoogstwaarschijnlijk is het precies dezelfde - dus er is ruimte om foto's bij te snijden en toch veel details te hebben. De extra zoom is echter nog steeds zeer welkom, niet in de laatste plaats omdat Canon nog steeds het heldere diafragma van f / 1.8-2.8 van Sony weet te evenaren.

Een ander verschil dat in het voordeel van Canon ligt, is het touchscreen. Nogmaals, dit zal sommige mensen meer aanspreken dan anderen, maar we vinden het een enorme tijdbesparing om het autofocuspunt te verplaatsen - iets dat we vaak en vaak doen, vooral omdat het heldere diafragma van 35 mm een ​​geringe diepte oplevert van veld. Door het scherm aan te raken in de multi-autofocusmodus wordt een trackfocusfunctie aangeroepen, terwijl het aanraken in de spotfocusmodus het autofocuspunt naar een nieuwe statische positie verplaatst. Het is eenvoudig en buitengewoon effectief.

De menu's volgen het gebruikelijke compactcamera-ontwerp van Canon, met een Func Set-knop die verschillende fotografische instellingen onthult en de Menu-knop voor minder vaak gebruikte instellingen. Het is ook goed uitgerust voor handmatige bediening, met een achterwiel en lensring voor sluitertijd- en diafragma-veranderingen, plus een speciale belichtingscompensatieknop. Er is een speciale knop om de lensring opnieuw toe te wijzen aan verschillende functies, waaronder ISO-snelheid, handmatige scherpstelling en zoom, maar de ring zelf is iets te stijf naar onze smaak. Regelmatig overplaatsen voelde een beetje onhandig.

Toch is dat het enige zwakke punt in een verder vriendelijk en responsief controlesysteem. Het is zeer geschikt voor zowel informele snappers als enthousiaste fotografen, met functies variërend van HDR en belichtingsbracketing voor de mogelijkheid om de sluiter te activeren door simpelweg te glimlachen of te knipogen naar de camera. De 1 / 2.000 seconde snelste sluitertijd is een beetje traag, maar er is een drie-stops neutraal-densiteitsfilter (ND) ingebouwd voor zeer heldere omstandigheden. Het ND-filter is ook handig bij het opzettelijk vervagen van beweging, zoals bij zijdezacht stromend water. De langzaamste sluitertijd is 250 seconden, wat perfect is voor het vastleggen van nachtelijke luchten.

Wi-Fi met NFC is ingebouwd. Door de camera tegen onze NFC-uitgeruste Nexus 4-telefoon te houden, werd de app op de telefoon gelanceerd, maar we moesten nog steeds de Wi-Fi-modus op de camera starten en de Wi-Fi-verbinding handmatig tot stand brengen. Zelfs toen konden we de Android-app van Canon en de camera niet laten communiceren. We hadden meer geluk met de iOS-app, en bladeren en JPEG-bestanden overzetten was eenvoudig. De opnamemodus op afstand is vrij eenvoudig, met een zeer langzame beeldvernieuwing in de app en functies die beperkt zijn tot ontspanknop, flitser, zelfontspanner en een extreem trage zoomregeling.

Video kwaliteit

De videomodus zit boordevol handige functies. Het touchscreen maakt het gemakkelijk om de tracking- en flexibele spotfocusmodi te bedienen tijdens het opnemen. Afhankelijk van de geselecteerde opnamemodus is het ook mogelijk om de belichting te vergrendelen, over te schakelen naar handmatige scherpstelling en pas de belichtingsinstellingen aan, allemaal via het touchscreen om te voorkomen dat de soundtrack bederft met klikken op de knoppen en wijzerplaten. Net als bij het maken van foto's is het mogelijk om de sluitertijd en het diafragma in te stellen en de camera de belichting te laten aanpassen via de ISO-snelheid. 1080p-video's worden opgenomen met 30 of 60 fps - het ontbreken van 24p en 25p zal enthousiaste videografen frustreren, maar het zou de meeste mensen niet moeten storen. Het is vervelend dat de camera de resterende kaartcapaciteit in minuten laat zien, wat suggereert dat hij een uur kan opnemen op een kaart van 16 GB, maar stopt zonder waarschuwing wanneer hij de maximale bestandsgrootte van 4 GB bereikt.

De beeldkwaliteit van de video was moeilijk te bekritiseren, met scherpe details, flatterende kleuren en opmerkelijk weinig ruis bij weinig licht. Uit onze studiotestscène bleek echter dat de RX100 III vloeiendere fijne details leverde - de video's van de G7 X zagen er in vergelijking een beetje korrelig uit.^ Vergelijking met de Sony RX100 III laat zien dat de videodetails van de G7 X een beetje grof zijn.

De prestaties van het maken van foto's zijn over het algemeen goed, met een responsieve autofocus en 0,9 seconden tussen de frames bij normaal gebruik. De continue modus van 6,9 fps kan niet tippen aan de 9,6 fps van de Sony RX100 III, maar het is geen significant verschil in een camera die waarschijnlijk niet wordt gebruikt voor sport- en natuurfotografie. Het haalde 4,5 fps met continue autofocus - bijna drie keer sneller dan de Sony. Continue RAW-opname was echter 1,2 fps - meer dan vijf keer langzamer. Over het algemeen is de prestatie van de Canon geen probleem, maar snelle RAW-fotografen geven misschien de voorkeur aan de Sony.