The Legend of Zelda: Breath of the Wild review - The Champion's Ballard DLC is nu beschikbaar

The Legend of Zelda: Breath of the Wild's tweede stukje DLC, De Ballard van de kampioen is eindelijk aangekomen.

Na nog niets van het team van Nintendo gehoord te hebben wanneer we konden verwachten De Ballard van de kampioen om aan te komen - na december 2017 - is het vreemd om te zeggen dat het nu eindelijk beschikbaar is. Dat klopt, nadat Nintendo de eerste gameplay-trailer had laten zien tijdens de Game Awards van dit jaar, kondigde Nintendo ook aan De Ballard van de kampioen was nu beschikbaar om te downloaden en te spelen.

De trailer is niet zo duidelijk over wat je kunt verwachten, maar je speelt nog steeds als Link terwijl je meer van Zelda's verhaal ontdekt over wat er 100 jaar geleden gebeurde toen Ganon voor het eerst verscheen. Verbazingwekkend, De kampioen's Ballard Bevat ook de Mater Cycle Zero - een motor die je kunt ontgrendelen na het voltooien van de proeven van de Divine Beast Tamer.

Voor iedereen die al iets heeft gekocht The Legend of Zelda: Breath of the Wild uitbreidingspas voor

De Master Trials DLC eerder dit jaar, De Ballard van de kampioen is nu zonder extra kosten beschikbaar. Voor alle anderen moet je £ 17,99 betalen en dat geeft je toegang tot De Master Trials te. Je kunt niet zomaar kopen De Ballard van de kampioen beide DLC worden samen verkocht.

Als je je nog niet hebt verdiept in The Legend of Zelda: Breath of the Wild maar toch en je bent benieuwd, je kunt hieronder mijn originele recensie lezen. Voor extra context is de recensie geschreven rond de 40-uurmarkering, ik zit momenteel op ongeveer 120 uur spelen nu al... Lees daarin wat u wilt.

The Legend of Zelda: Breath of the Wild recensie

The Legend of Zelda: Breath of the Wild begint heel erg zoals het betekent om door te gaan. Als Link tevoorschijn komt uit een grot hoog op Hyrule's Great Plateau getroffen door geheugenverlies, blijven wij, de spelers, in dezelfde schoenen staan. De grote, uitgestrekte wereld van Hyrule wordt voor ons blootgelegd en niemand weet wat te verwachten.

Je zou kunnen denken dat, ondanks deze totaal andere opening, Breath of the Wild relatief snel terugvalt in de standaardstijlen van Zelda, maar je zou het mis hebben. Dit is niet zomaar een windvlaag om de stoffige veren van een serie die nu in zijn 30e jaar bestaat, op te blazen.

Nee, Breath of the Wild is een orkaan die de beproefde Zelda-sjabloon verscheurt waardoor een nieuwe orde kan ontstaan. Simpel gezegd, dit is de Zelda-game die Nintendo-fans altijd al hebben gewild en een game die laat zien dat vier jaar wachten de moeite waard was, zelfs als je hem op de Wii U speelt in plaats van op de Switch.

The Legend of Zelda: Breath of the Wild - Een legendarische reis

Zoals The Legend of Zelda-games gaan, is Breath of the Wild groter dan al het voorgaande. Als je dacht dat Ocarina of Time en Twilight Princess enorme visioenen van Hyrule waren, heb je nog niets gezien. Hier heeft Nintendo een gigantische, werkelijk open wereldkaart van Hyrule in kaart gebracht en gebouwd die je op je gemak kunt verkennen. Hierdoor zijn enkele van de fundamentele mechanica van Zelda naar de bijlslijpmachine gebracht.

Het meest opvallende verschil is hoe Nintendo heeft besloten het verhaal van Breath of the Wild te vertellen. Hier hoef je je hand niet echt vast te houden en niemand dwingt je om iets te doen waar je niet echt zin in hebt. Zodra je het startgebied van het Great Plateau van de game hebt verlaten, is Hyrule echt jouw oester. Je zou, als je geneigd bent, rechtstreeks naar Hyrule Castle kunnen rennen en het opnemen tegen de laatste baas - hoewel je in je broek zou zitten en maar drie harten zou hebben.

In plaats daarvan kun je met Breath of the Wild het verhaal zelf samenstellen terwijl je op verkenning gaat. Het is aan jou hoeveel je zin hebt om in het verhaal te duiken, maar door dat te doen, word je beloond met extra harten, meer uithoudingsvermogen en uiteindelijk een gemakkelijker eindbaasgevecht. Nintendo doet dit door middel van een intrigerend "Memories" -systeem, waarbij je delen van Hyrule's landschap moet lokaliseren, zoals te zien is op foto's, om herinneringen op te roepen aan het vergeten verleden van Link. Dit is niet alleen een leuke speurtocht, het uitzoeken van elke locatie voelt bijna alsof je bent binnengelaten in een verborgen Zelda-geheim.

Mijn totale vermijding van alles wat met verhalen te maken heeft in deze recensie is geen vergissing. Ik wil niet alleen spoilers vermijden, maar de wereld van Breath of the Wild is zo verweven met zijn verhaal dat het te veel onthullen de ervaring kan verpesten.

Breath of the Wild is echter geen doelloos avontuur. In tegenstelling tot Assassin's Creed of zelfs Skyrim, herinnert Breath of the Wild's wereld je voortdurend aan de benarde situatie die de mensen van Hyrule overkomen; het heeft veel meer gemeen met CD Projekt Red's The Witcher 3 dan je zou verwachten. Dankzij dat voel je je gedwongen om het hoofdverhaal te volgen: dat van het ontwaken van oude machines die bekend staan ​​als Divine Beasts om je te helpen vechten tegen de Ganon van deze inzending.

The Legend of Zelda: Breath of the Wild - Vrije gameplay

De grootste verandering in het Zelda-sjabloon is het verwijderen van grote tempels met meerdere kamers. Ze zijn niet per se helemaal verdwenen, aangezien de vier goddelijke beesten van Breath of the Wild als redelijk functioneren vervanger, terwijl ongeveer 100 heiligdommen verspreid over Hyrule elk verlangen naar vechten en puzzelen zullen stillen uitdagingen.

Dit lijkt misschien een vreemde beslissing, maar het doet wonderen. En Nintendo heeft ook de traditionele gereedschappen van de serie verwijderd, die traditioneel in elke tempel werden verkregen, in plaats daarvan alles neer te zetten tot de mysterieuze Sheikah Slate op Link's heup.

Met deze technologische multitool kun je bommen maken, objecten in de tijd bevriezen, magnetische objecten manipuleren en water bevriezen of ijs vernietigen. Het klinkt misschien beperkend, maar deze kleine selectie tools kan op krachtige manieren worden gebruikt om uitstekende puzzels in Hyrule op te lossen. Het betekent ook dat uw voortgang over het land niet wordt belemmerd door de gereedschappen die u bezit; in plaats daarvan gaat het over je bepantsering, je huidige wapens en het aantal harten - hoewel niemand je zal tegenhouden als je wilt volharden, zelfs als ze niet geschikt zijn voor een situatie.

Als je besluit om door te zetten, zul je ontdekken dat Breath of the Wild de zwaarste Zelda-uitdaging tot nu toe is. Vijanden zijn brutaal en geven regelmatig klappen uit die in staat zijn om vijf of meer harten in één beweging te verslaan en, aangezien je wapens en schilden kunnen verslijten en breken, je zult merken dat je gereduceerd wordt van almachtig tot complete zwakkeling in de ruimte van één zware schermutseling. Link is nog nooit zo kwetsbaar of menselijk geweest, zelfs niet met een gezondheidsbalknummering in de tieners van harten.

We hebben het hier niet over de moeilijkheidsgraad van Dark Souls - dit is tenslotte nog steeds een Nintendo-game - maar je moet wel wat voorzichtiger zijn in de strijd, want een sprong of parry met een verkeerde timing kan snel en rommelig zijn dood. Dit is waar het foerageer-, jacht- en kooksysteem van Breath of the Wild in het spel komt. Door elixers te brouwen, kun je de tekortkomingen van Link compenseren en het opnemen tegen hardere vijanden of je wagen in extremere klimaten.

En, zoals met alles wat Nintendo doet, zijn zelfs deze foerageer- en kooksystemen erg leuk. Gooi je verschillende ingrediënten samen in een grote stenen pan en vrolijke muziek begeleidt Link's kooksessie. Gooi een onbetrouwbare combinatie erin en je wordt begroet met het verpletteren van potten en pannen en leeggelopen accordeons, maar voedsel uit de bovenste lade krijgt een prachtige kleine jingle en een extra boost in kracht. Niet weten wat goed samenwerkt, maakt ook deel uit van het plezier van het kooksysteem van Breath of the Wild, waardoor je kunt experimenteren en je eigen recepten kunt aanscherpen.

The Legend of Zelda: Breath of the Wild - Wii U of Switch?

Adem van de wildernis's directeur Eiji Aonuma verklaarde dat zowel de Switch- als de Wii U-versie identiek zouden zijn. Nu heeft Nintendo ons eindelijk de kans gegeven om via de Wii U-versie van te spelen Adem van de wildernis, het is duidelijk om te zien dat de bewering van Aonuma enigszins waar is. Op het eerste gezicht lijkt alles hetzelfde te werken, maar de Wii U-versie levert alleen ooit 720p op tv met 30 frames - de Switch-versie levert op 900p 30 frames wanneer deze is gedokt.

Naast eenvoudige resolutie en framevergelijkingen, gebruikt de Switch-versie ook omgevingsaudio van hogere kwaliteit, waardoor de wereld wordt ingevuld met vogelgezang, vuurgekraak en voetstappen op gras of rotsen. Switch combineert ook textuurfiltering veel soepeler dan die van de Wii U - in wezen is de afname in textuurkwaliteit in de verte niet zo duidelijk als op de Wii U. Ter vergelijking: de Wii U-versie lijkt er over het algemeen uit te zien en te werken als spelen Adem van de wildernis in de Handheld- of Tafelmodel-modus van Switch. Als je van plan bent om voornamelijk op je tv te spelen, is Switch de betere versie van de twee - maar als je nog geen zin hebt in Switch, is de Wii U-versie nog steeds een uitstekende ervaring.

The Legend of Zelda: Breath of the Wild - Uren grenzeloos plezier

Ik ben bang om te bedenken hoeveel uur ik tot nu toe heb gespeeld met het spelen van Breath of the Wild. Het is onvoorstelbaar groot en een absoluut genot om je in onder te dompelen.

Het kan niet genoeg worden benadrukt hoe leuk het is om het uitgestrekte land van Hyrule als Link te verkennen, een wild paard te kunnen temmen of het bos in te gaan om op zwijnen te jagen voor voedsel. Gras in brand steken zodat de vlam naar een explosief vat kruipt om een ​​Bokoblin-kampement van veraf te vernietigen, is briljant. De gedachte die in elk aspect van Breath of the Wild's wereld is gestoken, is verbijsterend. Het moment dat ik voor het eerst ontdekte dat ik gras in brand kon steken en mijn paraglider kon gebruiken om de hete luchtstroom naar boven te rijden, was verbazingwekkend - het klopte allemaal gewoon.

Eerlijk gezegd kon ik dagenlang praten over de fijne kneepjes van Breath of the Wild; het heeft zoveel te geven. Struikelen over de meer eigenzinnige bewoners van Hyrule is wonderbaarlijk, en het vinden van eigenaardige uitdagingen, zoals een onbewoond eiland dat je in een overlevingsuitdaging in Lost-stijl plaatst - nooit een glimlach op je tovert gezicht.

Het is ook een goede baan, aangezien Nintendo veel te maken heeft met The Legend of Zelda: Breath of the Wild. De game werd bijna vier jaar geleden niet alleen beloofd aan Wii U-bezitters, maar het is ook een titel die de lancering van een fantastisch nieuw stuk hardware ondersteunt. Gelukkig is Breath of the Wild niet alleen goed - het is gemakkelijk de beste Zelda tot nu toe en een van de beste open-world RPG's ooit gemaakt.