Pokémon Sun and Moon review: Dageraad van een nieuw tijdperk

Evolutie is een van de belangrijkste principes van Pokémon. Naarmate je monsters groeien en een hoger niveau bereiken, veranderen ze uiteindelijk in grotere, krachtigere wezens, waardoor ze nieuwe movesets en speelmethoden openen. En toch is Pokémon als serie al jaren oud aan het worden. De afgelopen twintig jaar is het hetzelfde oude avontuur geweest, dezelfde oude gymgevechten en dezelfde oude laatste confrontatie met de Elite Four aan het einde, waardoor de laatste 24 games ongeveer hetzelfde aanvoelden als de vorige het.

Verandering is echter eindelijk nabij, want Pokémon Sun en Moon vertegenwoordigen de grootste sprong voorwaarts in de geschiedenis van de serie. Het is net zo dramatisch als Magikarp evolueert naar Gyarados, of lelijke Feebas die van vorm verandert in het sublieme Milotic. Dit is Pokémon zoals je het nog nooit eerder hebt gespeeld, en het maakt de franchise als geheel des te beter.

Je belangrijkste doel is ze nog steeds allemaal te vangen en de beste te zijn zoals niemand ooit was, maar dit op Hawaï geïnspireerde eilandavontuur herschrijft het Pokémon-regelboek volledig. Gymgevechten zijn voorbij, badges zijn verdwenen en zelfs het beroemde Elite Four Pokémon League-hoofdkwartier is nog in aanbouw. Heck, je hebt niet eens een fiets.

In plaats daarvan verscheur je de onverharde wegen (in een volledige, vloeiende 360 ​​graden, zou ik kunnen toevoegen) op je eigen Tauros, een van de gloednieuwe Ride Pokémon die je kunt oproepen vanuit je Poké Pager. Tauros is niet alleen een snellere manier van reizen: zijn aanval kan ook rotsen verpletteren, waardoor nieuwe gebieden worden geopend waarvoor in eerdere games een Pokémon nodig zou zijn geweest die Rock Smash kende.

Snuffelhond Stoutland fungeert ook als je trouwe wichelroedeloper, waardoor je verborgen voorwerpen in je omgeving kunt ontdekken, terwijl Charizard en Lapras vlieg- en surfdienst hebben. Dit elimineert effectief de behoefte aan HM (of Hidden Machine) slaven - die trieste, altijd aanwezige Pokémon die je met tegenzin overal met je mee sleept om te knippen, te breken of Sterk je een weg door grotten en oerwouden - zodat je je eindelijk kunt concentreren op het bouwen van een team dat echt van jou is in plaats van een team dat zich beperkt voelt door je huidige milieu.

Inderdaad, als je een nieuwe Pokémon vangt in Sun and Moon, krijg je nu de mogelijkheid om ze daar aan je party toe te voegen en dan, ze inwisselen voor een van je huidige 'mon' in plaats van te wachten tot je bij de volgende Pokémon bent centrum. Deze hernieuwde vrijheid om je team on the fly te veranderen, zorgt er niet alleen voor dat het spel veel elastischer en dynamisch, maar de mogelijkheid om hun statistieken en moveset te bekijken, betekent dat je ook veel beter geïnformeerd bent over elk vastleggen. Het neemt het raadspel weg bij het zoeken naar bepaalde aard of vaardigheden, waardoor het hele proces wordt gestroomlijnd.

Dit gevoel van openheid strekt zich ook uit tot het vernieuwde gevechtsscherm van Sun and Moon. Nu weet ik dat menu-aanpassingen niet de meest sexy game-onderwerpen zijn, maar ik overdrijf niet als ik zeg dat Sun en Moon zichzelf hier echt hebben overtroffen. Naast het zien van je Pokémon in al hun prachtig geanimeerde glorie op het bovenste scherm, zul je bijvoorbeeld ook kleine sprite-versies van hen op het touchscreen vinden.

Tik erop en je ziet de HP, het type, de vaardigheid en de statistieken van elke man, waarvan de laatste vijf kleine driehoekjes naast zich hebben om te laten zien of er buffs of debuffs zijn toegepast. Het is ongelooflijk nerdy, maar toen vorige games je dwongen al deze informatie in je hoofd te houden, de kans om het te zien alles voor je is een enorme opluchting voor degenen die niet zo leergierig zijn geweest met de nieuwste Pokémon ontwikkelingen.

Voeg nieuwe indicatoren toe die aangeven welke bewegingen supereffectief zijn en informatieknoppen voor elke individuele aanval - iets dat in eerdere games zou hebben betrof het tikken door tientallen menuschermen - en Sun en Moon zijn gemakkelijk de meest toegankelijke Pokémon-games tot nu toe, zowel voor oude fans als voor complete nieuwkomers.

Het weggooien van de structuur van de sportschoolleider doet ook wonderen voor het tempo van het spel. Ze bestaan ​​nog steeds in een zeer losse betekenis - hier hebben ze de titel "Kahuna" - maar in plaats van simpelweg naar een nieuwe stad te rocken en toe te voegen nog een andere glimmende badge voor je verzameling, met Sun en Moon zie je je specifieke paden aanpakken die zich afspelen over elk van de vier belangrijkste Alola's eilanden.

Trials vormen de ruggengraat van uw reis. Sommige bevatten een beetje licht puzzelen, terwijl anderen je kennis laten maken met nieuwe mechanica, maar ze werken allemaal om jouw reis voelt meer organisch aan, alsof je deze eilanden met een bepaalde reden doorkruist in plaats van simpelweg van stad A naar stad te sjokken B. Het geeft Alola een veel groter gevoel van plaats dan Kanto of Johto, en de vloeiende, snelle camerahoeken en weelderige 3D-omgevingen maken de starre en nogal statische gangen van Kalos te schande.

Als je een proefperiode voltooit, krijg je ook een veel tastbaardere beloning. Versla bijvoorbeeld de superkrachtige "Totem Pokémon" van het gebied en je krijgt een elementaire Z-Crystal te zien. Hiermee kunnen je Pokémon een flitsende Z-Move van één keer per gevecht uitdelen, waardoor ze veel nuttiger prijzen zijn dan welke sportschoolbadge dan ook.

Het zijn echter de kleinere, meer persoonlijke details die de deal echt bezegelen. Dankzij het vernieuwde affectiesysteem, hier bekend als Pokémon Refresh, zullen Pokémon waarmee je de sterkste band hebt nu terugkijken naar je met een geruststellend 'ik heb dit'-knikje elke keer dat je ze oproept in de strijd, en je juicht ze op hun beurt toe in het tekstvak terwijl ze strijd. Af en toe kunnen ze zelfs bepaalde aanvallen vermijden of zichzelf uit de verlammende statuseffecten schudden, waardoor het idee wordt versterkt dat je als een echt team vecht in plaats van bevelen te geven aan stukjes data.

Met zo'n grondige herziening van de kernsystemen, zijn Zon en Maan, letterlijk, als dag en nacht vergeleken met de rest van de serie. Ze zijn een klinkende transformatie en zijn erin geslaagd te bereiken wat ik ooit dacht dat onmogelijk was - uit de serie gegroeid rond de tijd van Black and White, Sun en Moon zijn er op de een of andere manier in geslaagd om me weer stevig op de Pokémon-bandwagon te zetten, waardoor ik meer dan ooit opgewonden ben om mijn team weer bij elkaar te krijgen nog een keer. Het heeft misschien 20 jaar en 24 spellen gekost om hier te komen, maar dit zijn veruit de beste Pokémon-spellen tot nu toe. Of je nu een nieuwkomer met een fris gezicht, een stoere veteraan of gewoon een vervallen, informele fan bent, er is nooit een beter moment geweest om terug te keren naar de wereld van Pokémon.