Recenzja Wolfenstein: The New Order

Gry Wolfensteina zawsze były szybkie i luźne z historią, ale The New Order prowadzi serię do logicznego zakończenia: co by było, gdyby naziści wygrali II wojnę światową? Po wybuchowym poziomie otwarcia w 1945 roku, bohater BJ Blazcowicz kończy się traumą uraz głowy w polskim przytułku, ponieważ naziści wykorzystują zaawansowaną technologię i robotykę do przejęcia świat. Budząc się ze stanu wegetatywnego 16 lat później, Blazcowicz powraca do świata, w którym maszyny stworzone przez sadystycznego generała Wilhelma „Deathsheada” Strasse pomaga Państwom Osi rządzić światem żelazną pięścią - ale to nie powstrzyma jednoosobowej armii z poważną walką z nazistą siły.

Zarówno kontynuacja, jak i ponowne uruchomienie serii, The New Order porzuca paranormalne elementy widoczne w poprzednich grach i koncentruje się na retro-futurystycznej alternatywnej rzeczywistości 1960. Dało to deweloperowi MachineGames elastyczność w tworzeniu wielu unikalnych lokalizacji, częściowo zainspirowany alternatywną fikcją historyczną, filmami i sci-fi, a także powracającymi motywami z Wolfensteina oś czasu. Mając wiele możliwości różnorodności, spodziewaj się zobaczyć przekształcony przez nazistów Londyn, wewnątrz atomowej łodzi podwodnej Axis, a nawet nazistowską bazę księżycową.

Cóż, nie spodziewałeś się, że kontrolowany przez nazistów rok 1960 będzie słońcem i różami, prawda?

BJ nie jest jednak jednoosobową armią, która otrzymuje wsparcie od dość typowego wyboru bojowników ruchu oporu, w tym chowańca twarz z poprzednich gier, zreformowany były nazista i paskudny szkocki żołnierz, który równie dobrze może być 18-letnim Soapem z Call of Obowiązek. Jego akcent nie jest zbyt mocny, ale w jakiś sposób uzasadnia napisy. Najbardziej wątpliwą postacią i rzeczywiście najbardziej kontrowersyjną kwestią fabularną jest mądry staruszek, który ujawnia, skąd wzięła się zaawansowana machina wojenna Deathsheada; starożytna technologia ukryta przed światem przez małą grupę wierzących. Biorąc pod uwagę przedmiot, utrwalanie judeo-masońskich teorii spiskowych o takim stereotypowym charakterze jest co najmniej wątpliwe.

Wszyscy główni nazistowscy antagoniści to przerażające kreacje, często na granicy psychozy i w żaden sposób nimi nie są sympatyzujący z najciemniejszym rozdziałem w historii Niemiec, ale czasami odtwarzany dla śmiechu dla chorych efekt. Nigdy do końca nie wiadomo, czy dążyć do czarnego humoru, kiczu czy po prostu przerażającego, The New Order ma dziko zmieniający się ton, który czasami może być naprawdę niepokojący. Poprzednie gry z serii były mroczne, ale połączenie grafiki nowej generacji, oceny BBFC 18 i niezachwianej kamery przerywnikowej oznacza, że ​​absolutnie nie jest to gra dla osób o słabych nerwach. Na szczęście tych momentów jest niewiele, co pozwala graczom skoncentrować się na akcji.

Co jest gorsze niż zły pies? Wściekły robot-nazistowski pies, ot co

Chociaż zawsze istnieje wybór między atakiem z ukrycia lub atakiem na pełnym froncie, rzadko jest wystarczająco dużo amunicji, aby obsługiwać płonące podejście. Nawet na standardowym poziomie trudności nieustannie staraliśmy się uzupełnić nasz arsenał. Dzieje się tak częściowo dlatego, że musisz ręcznie podnosić broń, amunicję i zbroję, zamiast po prostu chodzić po nich i ponieważ broń wroga nigdy nie jest upuszczana w pełni załadowana - nawet jeśli wybierzesz opcję ukrycia i zdejmiesz ją, zanim zdążą wystrzelić strzał. Możesz władać dwoma broniami w grze, ale w ten sposób zużyjesz zapasy amunicji szybciej, niż możesz mrugnąć.

Oznacza to częste sięganie po pistolet z tłumikiem na rzecz bardziej egzotycznych dodatków do arsenału BJ. Dopiero w ostatniej trzeciej części gry masz wystarczające rezerwy, aby zacząć używać wystrzeliwania rakiety z karabinu szturmowego alternatywny tryb ognia, strzelba strzelająca odłamkami, która oczyszcza korytarze ze śmiercionośną skutecznością i laser w stylu Moonrakera karabin.

Przemoc jest absolutnie niezachwiana, przez co niektóre przerywniki są niewygodne do oglądania

Dostęp do lepszej broni zbiega się w czasie z przybyciem ciężkich żołnierzy, opancerzonych robotów i potężnych super żołnierzy, którzy mogą szybko Twój pasek zdrowia, który w tradycyjnym stylu Wolfensteina należy uzupełniać apteczkami i zebraną żywnością, a nie automatycznie regenerujący. To sprawia, że ​​nowy system osłon jest kluczowy, aby przetrwać większe strzelaniny, szczególnie gdy zużyjesz najpotężniejszą broń i musisz polegać na słabszej broni, aby wykonać zadanie.

Na szczęście przecinarka plazmowa, która pozwala przecinać łańcuchy i ogrodzenia z drutu drobiowego na poziomach otwarcia, zostaje brutalnie pokonana na końcowych poziomach; wystrzeliwuje skoncentrowane wybuchy energii, które są wystarczająco silne, aby odparować słabszych wrogów i zadać poważne obrażenia ciężkim żołnierzom, którzy wcześniej sprawiali ci problemy.

Gracze są zachęcani do wypróbowania różnych broni i taktyk przez system profitów, który nagradza bonusy jak szybsze przeładowanie, cichy ruch i większe rezerwy amunicji do ukończenia opcjonalnego cele. Niektóre pojawią się naturalnie, w zależności od twojego stylu gry, ale inne wydają się trochę grindowane.

To nie jest miły człowiek.

Nie ma trybu dla wielu graczy, ale MachineGames zadbało o dodanie dużej wartości powtórki. Wybór moralny dokonany na początku gry zmieni, które trasy są dostępne w każdej misji i setki przedmiotów do znalezienia jest dobry powód, by spróbować drugiego odtworzenia - zwłaszcza po to, aby znaleźć alternatywne niemieckie wersje klasyków muzyki lat 60., takich jak „House of the Wschodzące słońce". Trwający około dziesięciu godzin na standardowym poziomie trudności, The New Order jest odświeżająco długi w porównaniu z kampaniami flash-in-the-pan, których spodziewaliśmy się po serii Call of Duty.

Alternatywna rzeczywistość dodaje powiewu świeżości do serii Wolfenstein, która walczyła o utrzymanie aktualności na rynku nasyconym nowoczesnymi strzelankami wojennymi. Przeniesienie akcji tylko nieznacznie w przyszłość pomogło utrzymać grę zakorzenioną w serii, ale rozszerza rozgrywkę, strzelaninę i fabułę na tyle, aby zabawiać każdego, kto jest zmęczony wojną światową 2.