Recenzja Star Fox Zero

Star Fox Zero miał być grą, która uratowała Wii U, co jest dziwne, biorąc pod uwagę, że większość z nich została wyciągnięta prosto z klasyka N64 Star Fox, Lylat Wars. Bardziej powtórka niż zwykły remake HD, Star Fox Zero zrestartował swojego nieco starszego poprzednika, aby pokazać dokładnie, do czego jest zdolny Wii U Gamepad, dając graczom widok z kokpitu na Arwing Foxa, który zapewnia dokładniejsze celowanie i akrobacje powietrzne z perspektywy pierwszej osoby, podczas gdy główna akcja na szynach rozgrywa się na ekranie telewizora przed ty.

Na papierze brzmi to jak błysk gwiezdnego pyłu, którego Nintendo potrzebuje, aby wyjść z hukiem na Wii U, zanim wszyscy zostaną porwani przez oficjalne odsłonięcie kolejnej konsoli, która jest obecnie nazwa kodowa NX. W praktyce jest to jednak o wiele bardziej mglisty pomysł, który często nie pozwala stworzyć tego samego rodzaju satysfakcjonującej opery kosmicznej, co Lylat Wars prawie dwadzieścia lat temu.

Głównym winowajcą jest dość kapryśna kontrola. Podczas gdy większość twojego lotu jest kontrolowana przez dwa drążki analogowe, musisz użyć czujników ruchu GamePada, aby precyzyjnie wyregulować celowanie w pierwszej osobie. Jest to szczególnie prawdziwe, gdy gra wyrywa się z tradycyjnej akcji na szynach i wchodzi w tryb wszechstronnego zasięgu 360 stopni.

Jeśli jednak twój celownik ma zwyczaj wędrowania w bok, często będziesz musiał go ponownie skalibrować, naciskając w drążku L, aby przenieść go z powrotem na środek, co nie jest do końca idealne, gdy jesteś w gorącej walce powietrznej z wieżowcem szef. Co więcej, sam Arwing nie jest tak szorstki, jak poprzednie wpisy z serii, a także cały akt latania, od czujników ruchu do lekko lepkich analogowych elementów sterujących, wydaje się niezgrabny i pracowali.

To powiedziawszy, wszystko to nie jest tak złe, jak główny nowy pojazd Star Fox Zero, dwunożny, prawie przypominający kurczaka mech Walker. Możesz przełączyć się na Szwendacza w dowolnym momencie podczas lotu Arwingiem naciskając A, nawet w głębinach przestrzeni (w której będzie trzepotał małymi skrzydełkami całkiem słodko, spadając w pustkę). Jednakże, chyba że naprawdę kochasz niezręczne sterowanie czołgami, radzę używać go tylko wtedy, gdy jest to wymagane.

^ The Gyrowing to jeden z lepszych nowych dodatków Star Fox Zero, ale jego uwięziowy robot hakerski jest poważnie niedostatecznie wykorzystywany

Walker pojawia się głównie wtedy, gdy Star Fox Zero zabiera cię do bardziej ograniczonych przestrzeni niż seria jest tradycyjnie używana, na przykład wewnętrzne przejścia gigantycznych robotów lub złożone zabezpieczenia światła ostrzegawcze. Jednak chociaż możliwość używania GamePada do strzelania do wrogów zarówno nad, jak i przed tobą jest na początku całkiem nowatorska, połączenie Ograniczona manewrowość Walkera i jego małe pole widzenia sprawiają, że każdy z tych stosunkowo krótkich odcinków gry jest ćwiczeniem udaremnienie.

To zarzut, który można zrównać również z lataniem z perspektywy pierwszej osoby, ponieważ ciągle się znajdowałem wpadałem na rzeczy po prostu dlatego, że ich nie widziałem lub nie miałem wystarczająco dużo czasu, aby się z nich wyprowadzić sposób. Gdybym miał dwie pary oczu, wyraźnie widziałbym te przeszkody pojawiające się na ekranie telewizora, ale kiedy jesteś całkowicie skupiony próbując trafić podstępny słaby punkt wroga na GamePadzie, szybko staje się dość trudno znaleźć odpowiednią równowagę między nimi perspektywiczny.

^ Podczas walk z bossami kamera w telewizorze jest na stałe zablokowana na twoim głównym celu, tworząc bardziej kinowy obraz pola bitwy, ale niewiele pomaga graczowi

Nie pomaga też to, że Zero zmusza cię do korzystania z widoku GamePad przy każdej ostatniej walce z bossem. Stanowią one zawsze trzecią i ostatnią fazę każdego etapu, a gdy pojawi się na ekranie, akcja w telewizorze zostanie automatycznie zablokowana twoją perspektywę, aby szef był zawsze w centrum, tworząc bardziej rozległy, kinowy, ale ostatecznie bezużyteczny widok pola bitwy.

To sprawia, że ​​jesteś uwięziony w małym szklanym okienku Foxa na GamePadzie, co nie tylko utrudnia ustalenie, gdzie cokolwiek jest z powodu braku dodatkowej mini-mapy, ale również bardzo trudno jest dokładnie ocenić odległość między tobą a twoim wrogiem, zwłaszcza gdy ścigają cię lub przygotowują się do szarży przez arena. Był powód, dla którego tak wiele walk z bossami Lylat Wars ograniczało się do kamery na szynach, a Zero tym bardziej cierpi z powodu ciągłego podkradania butów w tym trybie lotu z perspektywy pierwszej osoby.

^ Na ekranie GamePad znajdziesz widok kokpitu, który daje większą kontrolę nad celowaniem, ale nie zapewnia dobrego widoku na pobliskie przeszkody

Gyrowing, kolejny nowy dodatek do arsenału Foxa, jest jedynym pojazdem, który wychodzi bez szwanku, ponieważ ten podobny do drona helikopter jest częściej używany do rozwiązywania zagadek niż do szybkiej walki. W rezultacie jego wolniejszy, bardziej zrelaksowany styl latania nie wydaje się tak niezręczny, jak jego kuzyni, a jest kilka chwil, kiedy jesteś schodząc do wnętrzności wieżyczek i świateł laserowych, gdzie sterowanie ruchem GamePada i widok 360 stopni naprawdę wchodzą w ich posiadać.

Niestety, te sekcje są boleśnie krótkotrwałe i szkoda, że ​​Star Fox Zero nie wykorzystuje lepiej swoich unikalnych funkcji. To samo dotyczy raczej czarującego zdalnie sterowanego robota hakerskiego Gyrowing. Gdy tylko będziesz musiał uporać się z jego ujmującą zdolnością do unieruchamiania wrogów, lądując na ich plecach, jest ona natychmiast zastępowana i zastępowana przez więcej przerażającego Walkera Zero.

W sumie sprawia, że ​​Star Fox Zero bardziej przypomina kiepską imitację Lylat Wars niż prawdziwie nowatorską powtórkę. Utrudniony przez wybredne sterowanie i frustrujące zmiany perspektywy, lepiej byłoby podnieść oryginalny Lylat Wars z konsoli wirtualnej Wii U niż zmagać się z jego nieskończenie gorszym klon.