Batman: The Telltale Series - Episode One: Realm of Shadows incelemesi

Kutudaki isim Batman, ama gerçekten Bruce Wayne olmalı. Yarasa gibi giyinmeye hevesli milyarder playboy, diğerlerinde hırlayan alter egosu tarafından kenara atılmış olabilir. Batman oyunları, ancak Telltale’in kendi maceranı seç formülü altında olan şey süper kahraman değil adamdır. önemli.

Telltale’in Batman’i ele alışının ilk bölümü, kabaca iki saatlik oyun süresine çok şey sığdırıyor. Uzatılmış bir set parçasıyla açıyoruz, basın konferanslarına doğru ilerliyoruz, dayanak olan kötülerle tanışıyoruz, bazı yüksek teknoloji dedektif çalışmaları ve Wayne'in kalbindeki birkaç rahatsız edici gerçeğe bir göz atın ev halkı. Özenli, geniş vuruşlu şeyler ama raylardaki dövüş sahneleri ve karakter tanıtımları arasında Bruce Wayne’in ahlaki pusulasını şekillendirmek için ilginç bir hareket alanı var.

Bölüm, Harvey Dent’in Gotham belediye başkanı olma kampanyasına Wayne’in katılımına odaklanıyor - sürekli alışkanlığı olduğu gibi. Gangster Carmine Falcone dahil olmaya başladığında işler ters gitti ve Wayne kısa süre sonra ailesiyle ilgili iddialarla yüzleşecek. geçmişin yanı sıra (açıklanamaz şekilde İngiliz) bir çocukluk arkadaşının şehre geri dönmesi ve sevgisi olan bir hırsızın kediler. Diğer Telltale serisindeki ilk giriş gibi, kahramanları ve ortamları oluşturmak için çok zaman harcanır, İlişkilerin ilgi çekici bir şekilde yeniden biçimlendirilmesi olsa da, hangi ana karakterlerin ortaya çıktığını merak etmenizi sağlar. nerede.

Batman filmlerine aşina iseniz, Bruce Wayne'in özel sektörde ciddi bir adam ve kamuoyunda biraz playboy olduğu hakkında bir fikriniz olacak. Gösterişli ve elitist ama nihayetinde iyi niyetli biri, kostüm giyme ve insanları dövme konusunda biraz çelişki içindeyse. Telltale’nin yarasa Adam tam bir bok olmanı sağlar. Muhabirlerle çirkin bir şekilde flört edebilir, size yardım etmeye çalışanlara sözlü olarak taciz edebilir, dolandırıcılara yanaşabilir ve düşmanlarınıza gaddarca davranabilirsiniz. Bu eylemlerin uzun vadeli etkileri görülmeye devam ediyor, ancak Alfred gibilerin kısa vadeli şoku ve dehşeti, Wayne'in dünya görüşüne ilginç bir karanlık tonu getiriyor.

Çizgi romanlar - veya en azından bazıları - maskenin arkasındaki adamın çok daha incelikli bir tasvirini sunuyor ve Telltale, oyuncuya her zaman "Doğru Şey". Bir noktada, ondan bilgi aldıktan sonra bir paralı askerin kolunu kırmaya karar verdim. Rocksteady’deki sayısız kötü adamın kafataslarını kırdıktan sonra Arkham serisi, insanların bir düğmeye basarak kolayca yapılabilecek tek bir şiddet eyleminden korktuğunu görmek sinir bozucuydu. Pek Kötü teğmenama bu, metanetli bir iyiliksever olarak tasvir edilme eğiliminde olan bir karaktere canlandırıcı bir yaklaşımdır.

Başka yerlerde, eyleme dayalı kararlar daha az etkilidir. Telltale’in diyalog ağırlıklı odak noktası, son büyük gezisinin siyasi entrikasına tam olarak uysa da - Game of Thrones - burada şirketin imza stili ile savaş ağırlıklı kaynak malzeme arasında aşikar bir gerilim var. Bunun talihsiz yanı, hızlı zaman olaylarına (QTE'ler) güvenmektir - bu düğmeye basan işaret tabelaları genellikle Telltale, sizi ekrandaki eylemlere bağlamayı amaçladı, ancak sonunda sizi herhangi bir gerçek kontrol duygusundan uzaklaştırır. Buradaki QTE'ler en kötüsü olmaktan çok uzak, ancak oyuna devam edebilmek için etrafa bakıp bitmelerini beklemekten kendimi alamadım. Bunlar, katılımın tembel yaklaşımlarıdır ve Telltale'in dövüşü oyun tarzına uyacak şekilde yeniden çerçevelendirmede daha ileri gittiğini görmek güzel olurdu.

Batman'in oldukça kanlı bir suç mahallinin nedenini bir araya getirmesi gerektiğinde, bölümün macera oyunlarına geri dönüşü çok daha iyi. Bu, farklı kanıt parçalarını birbirine bağlayarak yapılır ve birçok insanın kafasını kaşınmasına neden olmasa da, amansız bir hızla ilerleyen bir bölüm için hoş bir hız değişikliği olur. Telltale'in ilerideki bölümlerde Batman'in bu dedektif yanını nasıl genişlettiğini görmek ilginç olacak, umarım artık temel mekanikler oluşturulmuş olan meydan okumayı arttıracaktır. Bir şey olursa, birbiri ardına ani kararlar vermek yerine, gerçekten düşünmek için yer olması güzel.

Karakterinizin yarasa kıyafeti giymesi için net bir anlatıya ihtiyaç var; Batman'in olmadığı bir Batman oyunu hemen hemen Amerikalı psikopat - ama, tuhaf suç mahalli atılsa bile, nihayetinde kara şövalye Bruce Wayne'den çok daha az ilgi çekici hissediyor. Troy Baker’ın birinci sınıf ses oyunculuğu, diyalog bölümlerine uygun bir ağırlık seviyesi sağlar ve güncellenmiş oyun motoru, Telltale’in görsel paletine çok ihtiyaç duyulan bir görünüm kazandırır. Tüm bunlar, Telltale’in animasyonlarının bazı güzel dram anlarını aktarmasına yardımcı oluyor - bir kafenin dışındaki bir sahne öne çıkıyor.

Genel olarak, bu aşırı dolu bölümde keyif alacağınız çok şey var. Telltale’in buluşunda Lee ve Clementine arasında olduğu gibi, hikayenin duygusal bir merkezi yok The Walking Deadve görmenin cazibesi yok Rosencrantz ve Guildenstern gibi bir hit gösterinin versiyonu Game of Thrones. Ancak Telltale'in Batman'i dünyanın en iyi bilinen franchise'larından birine yaklaşarak tam tersine yazarları ve geliştiricileri şimdiye kadarki en anlatı özgürlüğü - kendi Bruce versiyonunuzu şekillendirme şansı Wayne.

Yalnızca sonraki bölümler yarasa Adam o kadar ileri gidiyor ve Wayne-the-shit'in hikaye için geçerli bir seçenek olup olmayacağı. Şimdilik, ilk bölüm doyurucu bir dozda harika bir eğlence - ve Telltale’in ray üstü tutuşunda sorun yoksa, ilk yüksek tempolu birkaç saat boyunca eğlenebileceğiniz çok şey var.

Batman - The Telltale Series'i Steam'den şimdi satın alın