Final Fantasy Explorers incelemesi

Son yirmi yıldaki her RPG'yi canavar hayvanlarının kalitesine göre sıralarsak, Final Fantasy serisi zirveye oldukça yakın olurdu. Efsanevi çağırma yaratıklarından düşük seviyedeki goblinlerine kadar Final Fantasy, tüm video oyunlarında en dikkat çekici ve ikonik canavarlardan bazılarına ev sahipliği yapıyor. Tek sorun, savaşmak için asla tatmin edici olmamalarıdır.

Erken Final Fantasy oyunlarında sabırla belli bir mesafeden beklediler, sadece birkaç dakikada bir tuhaf, yıkıcı saldırıyı gerçekleştirdiler. sırayla birbirinizi kırıp, büyük, dramatik karşılaşmalarını kibar bir alışverişten biraz daha fazlasına düşürdünüz. sayılar. Gerçek zamanlı dövüşe daha yakın bir şekilde salınan daha yeni oyunlar da bir takım zorluklarla karşılaştı. nispeten durağan canavar animasyonları ve felç edici karakter soğuma süreleri her savaşın hızını ve genelini kontrol etmeye devam ediyor akışkanlık.

Benim gözümde, yalnızca GameCube'deki Final Fantasy Crystal Chronicles aynı türden elde etmeye yaklaştı Örneğin, Capcom'un Monster Hunter serisinde bulunan dinamizm, ancak sonunda ışık olabilir. tünel. Square Enix'in Final Fantasy XV ve Final Fantasy VII yeniden yapımı gibi gelecek Final Fantasy oyunlarından gördüklerimizden, Görünüşe göre canlı savaş sistemleri nihayet bu kalan uyuşukluğa bir son verebilir ve canavarlarına, hak ediyor. Ne yazık ki, en iyi çabalarına rağmen, 3DS için Final Fantasy Explorers da onların hakkını tam olarak vermiyor, ama en azından denememek için değil.

Şehir halkının isteklerini yerine getirerek karada dolaşan itibarlı kaşiflerinden biri olarak gösteriliyorsunuz. Tek başınıza seyahat edebilir, yerel olarak veya çevrimiçi olarak en fazla üç oyuncuyla gruplaşabilir veya sayılarınızı artırmak için savaşta yendiğiniz üç canavardan yardım alabilirsiniz. Şimdiye kadar Canavar Avcısı 4 Ultimate. Ancak, saldırı aralığınızı ve karakter istatistiklerinizi belirlemek için yalnızca bir sınıf veya iş seçmeye güvenmek yerine, Final Fantasy Explorers, sağ ve sol omuza sekiz adede kadar ek yetenek atamanıza izin vererek işleri biraz sarsıyor düğmeler.

Bunları sahada basılı tutun ve yetenek menünüz ekranın sağ alt köşesinde açılır ve her saldırı dört yüz düğmesinden birine eşlenir. Bu, 3DS'nin sınırlı sayıdaki kontrolünü aşmanın zarif bir yoludur - özellikle Y zaten normal saldırınız olarak görev yaptığında düğmesini basılı tutup B'yi basılı tutmak, zararın yolundan çıkmanıza izin verir - ve savaşın sıcağında olduğunuzda çok sıkışık hissetmez ya.

Tam olarak çalışmayan tek şey kamera. L'ye hafifçe dokunduğunuzda arkanızda ortalanır, ancak aksi takdirde D-Pad ile eşlenir, bu şaşırtıcı bir seçimdir, değil Temel bilgileriniz için üstündeki Circle Pad'i zaten kullanıyorsanız, kullanımının tamamen imkansız olduğundan bahsetmek gerekirse hareket. 3DS'nin oldukça hantal Circle Pad Pro aksesuarını destekliyor, ancak bu devasa beşiğin büyük hayranı olmadık ve çoğunlukla L düğmesini kullanarak geçtik. Ne mutlu ki Final Fantasy Explorers'ı bir Yeni 3DS Kamerayı C-Stick nubbin ile eşleştirmek için Circle Pad Pro desteğini kullanabilir, ancak çalıştırmak için B'yi basılı tuttuğunuzda hareket etmek hala biraz zor olsa da.

Kamera sorunları bir yana, sekiz farklı saldırı seçimi, savaşların enerjik hissetmesine yardımcı olmak için kesinlikle uzun bir yol kat ediyor - en azından efsanevi eidolon tanrılarından biriyle savaşırken. Oyunun büyük çoğunluğunu dolduran değirmen canavarlarının geri kalanı o kadar güçsüzdür ki, Genellikle bir veya iki ardışık saldırı ile mağlup edilirsiniz, bu da geniş yetenekleriniz göz önüne alındığında oldukça kolaydır.

Kuşkusuz, siz oyunda ilerledikçe yaratıklar güçlükle ölçeklenir ve zaman zaman ejderhalar ve dev Malborolar gibi daha büyük, daha büyük düşmanlar bulabilir iyi. Ancak, çoğu zaman dokuz saat sonra benim için bir taneden sonra yaptıklarından daha fazla tehdit oluşturmadıklarını fark ettim.

Bu gerçekten utanç verici, çünkü bu muazzam dengesizlik sadece tüm zorluk duygusunu ortadan kaldırmakla kalmıyor, aynı zamanda yaygın canavarlarının çoğunun uğraşmaya değmediği anlamına geliyor ana hedefinizin bir parçasını oluşturmadıkları veya yenilgiye uğradıkları belirli türde bir öğe veya malzeme toplamıyorsanız, bu daha ziyade bir olmanın tüm noktasını ortadan kaldırır. eylem RPG. Çoğu zaman, saldırılarınız çok güçlüdür, soğumalar o kadar hızlıdır ki herhangi bir gerçek ceza uygulamazlar ve standart bir görev sırasında muazzam sağlığınız nadiren tek bir çentik alır - işte o zaman oynarsınız tek başına!

Düz, tek tip arazi de sorunlara yardımcı olmaz. Tarlaların, kumsalların, bataklıkların, mağaraların ve dağ kenarlarının olağan temalı alanları vardır, ancak hepsi oldukça sönük şeyler ve Monster Hunter 4 Ultimate'ın engebeli zirvelerinden ve çukurlarından uzak durun, düşmanlara stratejik düşüş veya sürpriz yapma fırsatı bırakmayın pusular. Ölmeyi başarsan bile, kendini yeniden canlandırabileceğin için oyunun biteceği anlamına gelmez. kalan sürenizden beş dakika indirim karşılığında anında (tam sağlık ve dayanıklılık çubuğu ile) limit.

Neyse ki, Final Fantasy Kaşiflerini sonsuza dek düşmekten kurtaran tek şey eidolon savaşlarıdır. can sıkıcı, çünkü güçlendirilmiş istatistikleri onları alt etmeleri için çok daha zor hedefler yapıyor, özellikle de oynuyorsanız tek başına. Harika animasyonlu saldırıları ölçek ve gösteri anlamında oynadığından, burada Monster Hunter parlaklığına dair ufak bilgiler var. bu tanrı benzeri yaratıklarla karşılaşmayı beklersiniz ve ekrandaki canlı sıçramaları ve sınırları sizi her zaman ayak parmakları. Evet, saldırıları bir sünger gibi ıslatırlar ve bazen hem tek başlarına hem de kare hızında dramatik bir düşüşe neden olurlar ve çevrimiçi oyun, ancak nihayet birini diz çöktürdüğünüzde hissettiğiniz tatmin duygusu inkar edilemez.

Neredeyse, neredeyse buna değer. Ne yazık ki, Final Fantasy Explorers, eidolonları bile oyun boyunca aşırı pozlamadan muzdarip olduğu için, bu cephede bir kez daha kendini ayağından bıçaklıyor. Oldukça tekrarlayan ve hayal gücü olmayan bir görev yapısı sayesinde, kendinizi onları tekrar alt etmekle görevlendirilecek yine, hızla azalan yapılacak işler listenizi bir araya getirerek, her karşılaşmanın ana kadar monoton hissetmesini sağlamak için hayvanat bahçesi. Bir görev, ancak o zaman ana görev olarak aynı eidolon ile tekrar savaşmanızı sağlamak için belirli bir eidolonu yenmeyi gerektirdiğinde, bir şeylerin doğru olmadığını bilirsiniz.

Final Fantasy Explorers'ın Monster Hunter'ın zorlu dino ölüm danslarından daha erişilebilir olduğunu söyleyebilirsiniz, ancak aynı zamanda oynamak çok daha az tatmin edici. İlgi çekici, incelikli bir savaş sistemi için tüm doğru bileşenlere sahiptir, ancak bu kadar zayıf ve cılız rakipler için tamamen boşa harcanmıştır. Daha nüanslı eidolon karşılaşmalarında biraz teselli bulacaksınız, ancak bunlar bile zamanla hoş karşılamalarını aşıyor. Oyun daha dengeli olsaydı tüm bunlardan kaçınılabilirdi, ancak şu anda olduğu gibi, Final Fantasy Kaşifler, serinin hayranlarının çabucak yoracağı serideki oldukça hayal kırıklığı yaratan bir giriş olmaya devam ediyor nın-nin.